* EEN TUIN VOL TAAL...(EN KUNST): AMBROZIJN TEN VOETEN UIT !!!! 
English spoken, 't is godgeklaagd, maar het zet je op een bepaalde manier ook aan het denken: hoe kan het anders? Laat het duidelijk zijn dat voor elk vreemd woord een aantal flinke Nederlandstalige equivalenten staan te queueën, nee, in de rij staan.
Ochtendnieuws van 30 oktober. De ministers hebben de voorbije nacht de situatie in een ver land besproken. Rebellen hebben het er met de reguliere troepen aan de stok. Arme bevolking op de vlucht. Onze regering belooft "special forces" te sturen.
Fietsend merk ik in een reclamepaneel dat voor een "low-cost laptop" adverteert. Bedenk daarbij dat je in het Engels steevast minder letters uit te geven hebt, want wie wil nu een "goedkope of scherpgeprijsde schootcomputer"? Misschien begrijpen de wat langzamer reagerende oma's en opa's (il est probable qu'ils ne sont pas encore internetisés) die boodschap niet; dat zal de hippe highttech-verkopers een zorg zijn!
Gehoord in het ochtendjournaal van 28 augustus :"De eerste helft van Standard was "outstanding". Voor de supporters van die Luikse club is dit kennelijk uitstekend nieuws. De dag begint werkelijk fantastic! (pag. 88, Ambrozijn,26ste jaargang, nummer 3)
En zo hamert Jacob Baert er verder op los in zijn rubriek die bovenstaande titel draagt en waarin hij het zowel ironisch als bloedernstig heeft over de verloedering van het Nederlands door de Engelse invloeden. Deze auteur is trouwens niet van zijn stuk te brengen in dit en andere nummers van Ambrozijn, het gedrukte tijdschrift dat na meer dan 26 jaar nog altijd het koele hoofd boven het kolkende water weet te houden. Zelfs in deze tijd van "internetisering" van de letteren en de kunst. Een ware krachttoer die zeker de aandacht van onze (internet)-surfers verdient. De periodiek blinkt uit door eenvoud (netjes geniete en keurig gesneden bladzijden op een wiite achtergrond en met een dito omslag) en veelzijdigheid: zowel de letteren als de andere kunsten zoals schilder- en muziekkunst komen aan bod met een hele resem degelijk onderbouwde en be-argumenteerde essays door hoofdzakelijk, jawel, de Heer Jacob Baert die met forse schouders het artistiek zwaargewicht van dit tijdschrift draagt. Alleen de poëzie wordt in dit nummer naar onze mening een beetje te fel onderbelicht. Wij vonden maar amper 3 gedichten (gelukkig kwaliteitsvolle) in dit nummer en hadden graag meer van dat leesvoer geserveerd gekregen. Maar dat is met onze status van poëziemedium natuurlijk eerder een persoonlijke wens als een algemeen te stellen noodzaak of norm. Beschouw het ook als een stille wenk van een door poëzie gebiologeerd redacteur.
Kortom: een degelijk tijdschrift (van een goed werkende en actieve kring) dat er mag zijn in het schraal geworden landschap van de gedrukte literaire periodieken. Wij raden iedereen aan er als de bliksem een abonnement op te nemen. Het kost maar € 15 per jaar. Info: www.ambrozijn-vzw.be.
English spoken, 't is godgeklaagd, maar het zet je op een bepaalde manier ook aan het denken: hoe kan het anders? Laat het duidelijk zijn dat voor elk vreemd woord een aantal flinke Nederlandstalige equivalenten staan te queueën, nee, in de rij staan.
Ochtendnieuws van 30 oktober. De ministers hebben de voorbije nacht de situatie in een ver land besproken. Rebellen hebben het er met de reguliere troepen aan de stok. Arme bevolking op de vlucht. Onze regering belooft "special forces" te sturen.
Fietsend merk ik in een reclamepaneel dat voor een "low-cost laptop" adverteert. Bedenk daarbij dat je in het Engels steevast minder letters uit te geven hebt, want wie wil nu een "goedkope of scherpgeprijsde schootcomputer"? Misschien begrijpen de wat langzamer reagerende oma's en opa's (il est probable qu'ils ne sont pas encore internetisés) die boodschap niet; dat zal de hippe highttech-verkopers een zorg zijn!
Gehoord in het ochtendjournaal van 28 augustus :"De eerste helft van Standard was "outstanding". Voor de supporters van die Luikse club is dit kennelijk uitstekend nieuws. De dag begint werkelijk fantastic! (pag. 88, Ambrozijn,26ste jaargang, nummer 3)
En zo hamert Jacob Baert er verder op los in zijn rubriek die bovenstaande titel draagt en waarin hij het zowel ironisch als bloedernstig heeft over de verloedering van het Nederlands door de Engelse invloeden. Deze auteur is trouwens niet van zijn stuk te brengen in dit en andere nummers van Ambrozijn, het gedrukte tijdschrift dat na meer dan 26 jaar nog altijd het koele hoofd boven het kolkende water weet te houden. Zelfs in deze tijd van "internetisering" van de letteren en de kunst. Een ware krachttoer die zeker de aandacht van onze (internet)-surfers verdient. De periodiek blinkt uit door eenvoud (netjes geniete en keurig gesneden bladzijden op een wiite achtergrond en met een dito omslag) en veelzijdigheid: zowel de letteren als de andere kunsten zoals schilder- en muziekkunst komen aan bod met een hele resem degelijk onderbouwde en be-argumenteerde essays door hoofdzakelijk, jawel, de Heer Jacob Baert die met forse schouders het artistiek zwaargewicht van dit tijdschrift draagt. Alleen de poëzie wordt in dit nummer naar onze mening een beetje te fel onderbelicht. Wij vonden maar amper 3 gedichten (gelukkig kwaliteitsvolle) in dit nummer en hadden graag meer van dat leesvoer geserveerd gekregen. Maar dat is met onze status van poëziemedium natuurlijk eerder een persoonlijke wens als een algemeen te stellen noodzaak of norm. Beschouw het ook als een stille wenk van een door poëzie gebiologeerd redacteur.
Kortom: een degelijk tijdschrift (van een goed werkende en actieve kring) dat er mag zijn in het schraal geworden landschap van de gedrukte literaire periodieken. Wij raden iedereen aan er als de bliksem een abonnement op te nemen. Het kost maar € 15 per jaar. Info: www.ambrozijn-vzw.be.
